Kribbel krabbel kruisje, wie betaalt er mijn huisje?

NL

Roel koopt een huis. Zijn intensieve huizenjacht lijkt resultaat op te leveren, want hij heeft een papieren ondertekend waarop “j’accepte” staat.

De onderhandelingen hebben heel wat voeten in de aarde gehad. Hij bood namelijk veel minder dan de gevraagde prijs. Met muizensprongetjes zijn de prijs van Roel en die van de verkoper geleidelijk aan op elkaar afgestemd, en vandaag zijn ze tot een vergelijk gekomen.

Nu begint dus het administratieve spelletje met de bank en de notaris en zo. Gelukkig duurt dat hier niet zo lang als in België: de definitieve verkoop zou op een maand rond moeten zijn.

Het gaat om een bakstenen huis in het centrum. Het ligt aan de Gouffrerivier en biedt ook zicht op de Saint-Laurent stroom. Het huis is nogal groot en is 140 jaar oud. Eigenlijk zijn er nu 4 slaapkamers en 3 badkamers. Maar je mag je daar niet te veel bij voorstellen, want er is wel nog wat werk aan. Toen Roel het huis voor de eerste keer bezocht, klikte het onmiddellijk. Dus begon hij het onderhandelen, wat resulteerde in de duurste handtekening die hij ooit gezet heeft.

Wordt vervolgd...

FR

Roel s’achète une maison. Il a mené une chasse intensive pour chercher une maison, et apparemment avec résultat, parce qu’il a signé un papier qui contient les mots «j’accepte ».

Les négociations ont pris pas mal de temps, parce qu’il a offert beaucoup moins que le prix demandé. Avec des petits sauts de souries les prix de Roel et celui du propriétaire se sont graduellement rapprochés . Et aujourd’hui ils ont trouvé un compromis.

Maintenant le jeu administratif, avec la banque et le notaire, commence . Heureusement ça prend moins de temps qu’en Belgique : la vente définitive devrait être réglée dans un mois environ.

Il s’agît d’une maison en briques proche du centre ville. La maison est à côté de la rivière du Gouffre et offre aussi une vue sur le fleuve Saint-Laurent. La maison est plutôt grande et a 140 ans. En fait elle contient maintenant 4 chambres à coucher et 3 salles de bains. Mais il ne faut pas commencer à rêver, parce que Roel doit y travailler encore beaucoup. Quand Roel visitait la maison pour la première fois, c’était comme un coup de foudre. Donc il commençait à négocier, ce qui a mené à la signature la plus chère de sa vie.

À continuer…