zondag 3 januari 2010

Wat mag je niet vergeten op een rakettentocht ?







NL

De laatste dagen van 2009 zijn Mariane, Joël en Roel met de raketten op stap geweest in de heuvels rond Saint-Tite-des-Caps. Die plaats ligt ongeveer in het midden tussen de wereldsteden Baie-Saint-Paul en Québec.

Toen we ons op de parking klaarmaakten om te vertrekken, merkte Roel tot zijn scha en schande dat hij zijn raketten vergeten was ! Inderdaad, die stonden nog altijd aan de inkom van zijn huis. Roel huurde in de buurt raketten, zodat hij ook onmiddellijk mee op stap kon.

De wandelingen waren heel mooi. We wandelden ongeveer 8 km per dag. Dat lijkt niet zo veel, maar bij - 20, met het gewicht van een rugzak en met een meter sneeuw onder je voeten denk je daar vlug anders over. We verbleven in berghut La Faille en nadien in berghut Cap Grisbane. Er stond een kachel, er was hout en voor de rest stonden we volledig zelf in. Het was plezant om het kampeermateriaal nog eens boven te halen en ons te behelpen op plaatsen zonder electriciteit of leidingwater.


En er was vooral sneeuw. En mooie uitzichten. En aangenaam gezelschap.



FR


Les dernières journées de 2009 Mariane, Joël et Roel sont allés se promener en raquettes dans les montagnes autour de Saint-Tite-des-Caps. Cet endroit se situe au milieu entre les métropoles Baie-Saint-Paul et Québec.


Au stationnement on se préparait pour le départ quand Roel a découvert qu’il avait oublié ses raquettes chez lui ! En effet, ses raquettes étaient tout le temps à l’entrée de sa maison. Roel a du louer des raquettes affin de pouvoir partir immédiatement avec les autres.

Les promenades étaient vraiment belles. On marchait environ 8 km par jour. Ça n’a pas l’air d’être beaucoup, mais avec -20, avec le poids d’un sac à dos et avec un mètre de neige sous les pieds, tu changes vite d’avis. On a dormi au refuge La Faille et après au refuge Grisbane. Il y avait un poêle à bois, il y avait du bois et tout le reste était à nous de prévoir. C’était agréable de finalement sortir les équipements de camping de leurs étuis et de nous débrouiller sans électricité.

Il y avait surtout de la neige. Et des vues écœurantes. Et la compagnie agréable…

Geen opmerkingen: